Nazwa miejscowości pochodzi od słowa "siedlnia" oznaczającego obszar zasiedlony. Najstarsze wzmianki o Silnej pochodzą z XV wieku. Ulokowano ją na starym piastowskim szlaku handlowym (droga frankfurcka), którym w roku 1000 cesarz Otton III z orszakiem pielgrzymował do grobu św. Wojciecha. W czasie potopu szwedzkiego, w pobliżu wsi rozegrała się jedna z większych, zwycięskich dla polskiego pospolitego ruszenia, bitew. Należąca do pszczewskiego klucza dóbr biskupów poznańskich Silna zamieszkiwana była aż do XVIII wieku wyłącznie przez katolików. W 1743 roku biskup Teodor Czartoryski lokował w pobliżu wsi osadę olęderską - Nowosileńskie Olędry (dzisiejsza Silna Nowa). W wyniku II rozbioru Polski Silna znalazła się Królestwie Prus. W XIX wieku prowadziła tędy trasa dyliżansu z Poznania do Berlina, a w silnieńskiej stacji przeprzęgowej w 1828 roku dwukrotnie gościł Fryderyk Chopin. Po I wojnie światowej Silna znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej. W 1926 roku erygowano tu parafię, a w 1927 roku wzniesiono kościół p.w. św. Józefa.
W Silnej zachowały się: budynek stacji przeprzęgowej i karczmy, cmentarze: katolicki i ewangelicki, oraz liczne kapliczki przydrożne.