Szarcz to nieduża wieś sołecka położona 2,5 km na północ od Pszczewa na skraju Pszczewskiego Parku Krajobrazowego, nad jez. Szarcz Mały, w pobliżu jez. Szarcz Duży. Nazwa miejscowości swój początek wzięła od przymiotnika "szady" oznaczającego szarość.
Najstarsza wzmianka o Szarczu pochodzi z 1411 roku, natomiast najstarszy opis okolic wsi zawarty jest w przywileju sołeckim z 1424 r. Wieś stanowiła własność biskupów poznańskich, potwierdzoną w kluczu pszczewskim z 1564 roku. Po konfiskacie dóbr kościelnych w 1796 roku Szarcz dzielił losy okręgu zamkowego w Pszczewie.
W Szarczu znajduje się dom zakonny Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo. Siostry prowadzą Dom Pomocy Społecznej dla Dziewcząt. W 2004 roku został oddany do użytku budynek Ochotniczej Straży Pożarnej, w którym znajduje się również wiejska świetlica. Z Szarczem związane są dwie zasłużone dla Polski postacie: Kazimierz Kowalski oraz Waleria Misiewicz. Kazimierz Kowalski nazywany przez Niemców "królem Polaków", był działaczem narodowym, organizatorem Towarzystwa Robotników Polskich w Pszczewie, oddziału Związku Polaków w Niemczech oraz jego koła w Szarczu, Towarzystwa Młodzieży Polskiej, korespondentem prasy polskiej, członkiem polskich komitetów wyborczych, organizatorem akcji dyplomatyczno - protestacyjnych na Pograniczu. Członek Rady nadzorczej Banku Ludowego w Pszczewie. Waleria Misiewicz współpracowała z Towarzystwem Robotników Polskich, prezesowała Towarzystwu Młodzieży Polskiej, pomimo zakazu prowadziła w prywatnych domach lekcje w języku polskim.