Stoki zawdzięczają swoją nazwę położeniu w dorzeczu "ściekających strumieni". Wieś od wieków posiada rolniczy charakter i długie tradycje samorządu wiejskiego. Pierwsza wzmianka o sołtysie pochodzi z XV wieku. Wieś, należąca do biskupów poznańskich, w XVII wieku została zniszczona w czasie potopu szwedzkiego, a ludność zdziesiątkowana przez epidemię dżumy. Po II rozbiorze Polski Stoki znalazły się w Prusach. Skonfiskowano dobra biskupie, jednak pszczewskie probostwo zachowało tutaj pięćsethektarowy folwark. Rok 1918 przywrócił Stoki Rzeczypospolitej. W 1924 roku przebudowano owczarnię na kościół i erygowano parafię p.w. św. Wojciecha.
W okolicy wsi znajduje się kilka kapliczek i przydrożnych krzyży. Okazały wiąz szypułkowy rosnący we wsi uznano za pomnik przyrody.